Broers Vanhove schitteren op de Paralympics

Op 17 augustus vertrokken Bruno en Arne Vanhove naar Japan. Ondertussen gaat het leven weer zijn gewone gangetje. Samen blikken de broers terug op hun deelname aan de Paralympics met de nationale ploeg goalball. Bruno en Arne werken als ICT’er bij de Vlaamse overheid. Bruno bij de Vlaamse Landmaatschappij en Arne bij het Agentschap Opgroeien.

Hoe kijken jullie terug op jullie deelname aan de Paralympics?

Bruno: Ik voel mij heel trots. Zichtbaarheid was het sleutelwoord tijdens deze Paralympics. Goalball en onze nationale ploeg de Belgian Bulls kregen de aandacht en erkenning die de sport verdient. Sinds 2008 spelen we op het hoogste niveau in Europa en in de wereld. Die aandacht deed dus meer dan deugd. ​

Arne: Ondanks het uitstellen van de Spelen en de onzekerheden die daarmee gepaard gingen was het een geslaagde editie. Zowel op het vlak van onze prestaties, de organisatie als de media-aandacht in België voor de Paralympische Spelen. We waren groepswinnaar in de 1ste ronde en stonden in de kwartfinale (6de plaats). Het beste resultaat dat we als land ooit hebben behaald met goalball op de Spelen. Als je in de kwartfinale staat, wil je uiteraard meer. De omstandigheden en wat mindere prestaties maakten dat we strandden op een 6de plaats.

Bruno: Ik ben ook heel tevreden. Groepswinnaar en een 6de plaats op de Spelen is zeer verdienstelijk. De kwartfinale blijft inderdaad wat nazinderen. We hadden meer in onze mars vind ik.

 

Wat blijft jullie bij?

Arne: Dit was mijn eerste deelname aan de Paralympische Spelen. Toen ik een vijftal jaar geleden opnieuw begon te trainen na een pauze van 15 jaar, kon ik nooit vermoeden deze Spelen mee te kunnen maken. De selectie was voor mij al héél memorabel.

Bruno: Mij blijft de openingsceremonie het meest bij. Ik kreeg de kans om samen met amazone Michelle George het stadium te betreden voor de Belgische delegatie. Een enorme eer en erkenning voor mezelf en bij uitbreiding, de Belgian Bulls waarvan ik de kapitein ben.

Arne: Voor mij was de omvang van de organisatie heel groots. Dat maakte echt indruk. Je wordt enkele weken geleefd, maar dat was een fantastisch gevoel. Omwille van de COVID-maatregelen hadden we weinig contact met de andere atleten. Toch zagen we een mix van nationaliteiten, elk met een eigen verhaal. Ook dat ​ was een bijzondere ervaring.

Vinden jullie het belangrijk dat de Paralympics bestaan?

Arne: Zeker. De Paralympische Spelen inspireren veel mensen, net zoals de Olympische Spelen. Ik vind het belangrijk dat we door sport mensen kunnen motiveren en aanzetten tot het bereiken van doelen. Misschien zelfs een nieuw doel geven in hun leven. Ik hoop dat het inspirerend werkt voor jong en oud, met of zonder handicap. De Paralympics zetten bepaalde sporten in het daglicht, die anders amper of nooit aan bod zouden komen. Sporters erkenning geven voor de prestaties die ze elke dag leveren, is ook zo belangrijk.

Bruno: Absoluut. Het geeft sporters met een beperking de kans om zich te ontwikkelen als topsporter. Zonder goalball, was topsporter zijn of een competitieve (bal)sport beoefenen voor mij onmogelijk. Wat inclusie betreft zou het samenvoegen van de Olympische en Paralympische spelen ideaal zijn. Tot dan, blijven de Paralympische Spelen nodig.

 

Nog een laatste vraagje, hoe combineren jullie topsport en werken bij de Vlaamse overheid?

Arne: Ik beoefen mijn functie voltijds, dus trainingen, fysio, wedstrijden, toernooien gebeuren allemaal na de werkuren of in weekends en verlof. Dat is niet altijd evident. Ik werk nu iets langer dan een half jaar voor het Agentschap Opgroeien en kon voor de spelen rekenen op een regeling voor onbezoldigd topsporter. Daardoor was het mogelijk een aantal van mijn verlofdagen te recupereren. Ook kan ik rekenen op de flexibiliteit van mijn collega’s, en dat apprecieer ik ten zeerste.

Bruno: Voor mij geldt eigenlijk hetzelfde. Ik zou graag nog toevoegen dat de flexibele werkuren en werkplek ook een grote troef waren in de aanloop naar dit avontuur en ben dan ook blij dat ik bij de Vlaamse overheid werk.

 

Interesse in goalball? Arne vertelt er meer over in een eerder artikel dat verscheen op Vlaanderen Intern.

 

Copyright foto's: Bruno Vanhove en Arne Vanhove

 

Persberichten in je mailbox

Door op "Inschrijven" te klikken, bevestig ik dat ik het Privacybeleid gelezen heb en ermee akkoord ga.

Over Vlaamse Landmaatschappij

De NV Vlaamse Landmaatschappij is een Extern Verzelfstandigd Agentschap van de Vlaamse overheid onder de bevoegdheid van de Vlaams minister van Vlaams minister van Omgeving en Landbouw en van de Vlaams minister van Binnenland, Steden- & Plattelandsbeleid, Samenleven, Integratie & Inburgering, Bestuurszaken, Sociale Economie en Zeevisserij.  

Voor de Vlaamse Landmaatschappij zijn een veerkrachtige open ruimte vol leven en een dynamisch platteland het antwoord op uitdagingen als de verstedelijking, de klimaatverandering en de achteruitgang van de biodiversiteit. We versterken de open ruimte en het platteland door te investeren in bodem- en waterkwaliteit, biodiversiteit, ruimte voor voedsel en sociale cohesie. We zorgen voor een kwaliteitsvol landschap en een gezonde omgeving, waar het goed is om te leven en te werken en waar er ruimte is voor ontspanning. 

Samen met lokale en bovenlokale belanghebbenden geven we het openruimtebeleid, het plattelandsbeleid en het mestbeleid vorm en voeren we het uit op het terrein. Zo dragen we samen met onze partners bij aan de realisatie van de Europese en Vlaamse natuur-, plattelands- en milieudoelen.

De VLM werd opgericht in 1988 en stelt ongeveer 600 personeelsleden te werk via 6 kantoren te Brugge, Gent, Brussel, Leuven, Herentals en Hasselt.

De foto's in onze perskamer zijn eigendom van de Vlaamse Landmaatschappij. Het gebruik van die foto's is toegestaan mits bronvermelding (copyright Vlaamse Landmaatschappij).

Neem contact op met